martes, 13 de noviembre de 2018

Diez cartas desesperadas.

Recuerdo la primera carta que te envié: el jardín se ha secado y la tierra se ha vuelto tan dura, que ni siquiera he podido rescatar las raíces. Este suelo ya no es fértil y he perdido la fuerza en las manos. 

La segunda decía algo como: en el salón hay tres goteras por las que se cuela agua salada, a veces pienso que vives en el tejado y lloras todos los días porque no sabes como volver. Entonces recuerdo que te fuiste y me da por pensar que igual soy yo quien sube a llorarle a esta casa todas las noches por no haber sabido cobijarte. 

En la tercera escribí: ha germinado un girasol. Lo he transplantado a un macetero de color azul y le he dejado entrar a la cocina y quedarse a vivir bajo la ventana por la que entra más luz. He picado unas cebollas y algo de albahaca para la comida y cuando me he dado cuenta, el girasol se estaba pudriendo. Me han dolido las entrañas. ¿A caso ya no hay lugar para la vida en todo lo que tocan mis manos? No se ha marchitado despacio y elegante dando paso a la poesía, como tantas veces imaginé que morían las flores.

La cuarta: son las dos de la madrugada y ando preguntándome cuántos días más voy a recordarte y cuánto de ti conseguiré olvidar. ¿Crees que hay rasgos o gestos que se graban a fuego y no hay forma de arrancárselos a la memoria? A veces le hablo y le ruego, pero sigue empeñada en tus hoyuelos y en ese remolino de la ceja izquierda que siempre te peinaba con el pulgar.

La quinta: aún no he quitado el girasol de la ventana. Llevo tres días regándolo y leyéndole, aunque evito tocarlo por si mis manos están rotas. Me gustaría pensar que cualquier mañana va a alzarse y casi le podré oír respirar, pero hace demasiado frío en esta casa y la mala hierba está brotando por todas las esquinas; tiene un color marrón que me recuerda a la enfermedad. 

En la sexta decía: he soñado que las paredes se venían abajo y el suelo se hundía, y todo caía dentro de la boca abierta de un mal monstruo; se me ha antojado lo más parecido a rendirse. Como un barco ruinoso que se deja devorar por las fauces de un mar embravecido y furioso. Al despertar he sentido el vacío más absoluto, como no recordar una charla importante o el sabor de un buen beso. Todo aquello que me parecía insignificante está en cambio, destruyéndome.

La séptima: llevo varios días sin salir de la cama, dime cariño ¿hemos vivido tiempos mejores? Nada de lo que juntos construimos sigue en su lugar, esta guerra que tú solo has levantado está abriendo surcos en todas las habitaciones; esta guerra y no ninguna otra, es tan despiadada y fría como el peor temporal. No creo poder construir nada nuevo. Soy la parte débil, la que te sueña despierta y te guarda en su vientre aún a sabiendas de que vas a devorarme desde dentro. ¿Cuánto nos quisimos antes del estruendo? 

La octava: aguantar y soportar se ha convertido en mi único trabajo, en la única tarea. Me he llevado el girasol conmigo y lo he colocado a los pies de la cama; la muerte tan de cerca parece que respira. Creo que siempre hay un instante de luz en el momento exacto en el que uno se marcha y el otro asume que se queda, un momento en el que uno se disculpa y el otro lo acepta; y en ese puente a través del que se entrelazan el amor y el odio, hay un instante en el que ambos son hermanos gemelos. 

En la novena escribí: hoy me he llevado a la boca una rodaja de pan duro. Me latías con fuerza en los ojos así que los he cerrado y me he visto corriendo descalza a través de un campo de trigo. El viento era suave pero me dolía la piel, como si al más leve de los roces fuese a levantarse. Cada vez soplaba más fuerte y lo movía todo de lugar. Después he escuchado un portazo y te he visto caminando de espaldas, tranquilo, mientras el jardín se secaba. ¿A caso ya sabía, antes de que lo hicieras, que te irías? 

Y la décima decía: se me ha caído la casa encima. No hay vida en las manos ni en la tripa, pero hoy me he escrito una carta:

Al girasol se le ha escapado un suspiro. 



8 comentarios:

  1. Se respira tristeza y melancolía... dos cosas que a mi particularmente, me fascinan.
    Me ha encantado la lectura. un abrazo.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Son sentimientos que se dejan exprimir, y menos mal. Es un placer tenerte aquí, siéntete como en el salón de casa. Otro abrazo enorme y gracias.

      Eliminar
  2. Me han gustado mucho Amparo, la poesía está dentro de ti y siempre aflorará,siempre. Hay personas con talento y sensibilidad, tú eres una de ellas

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias y más gracias. Creo que eres capaz de ver “tanto” en mis poemas o en los de cualquier otro, porque todo eso está dentro de ti.

      Eliminar
  3. Llevo relativamente poco tiempo leyéndote y la verdad es que cada vez que te leo me quedo atónito porque no soy capaz de comprender cómo se puede llegar a transmitir tantas cosas juntas en tan poco tiempo. La única explicación que encuentro es que cada vez que escribes pones el alma en ello y eso es algo que no mucha gente puede hacer, por eso cada vez que tengo un ratito libre lo dedico a leer un nuevo poema, gracias por mostrar esta parte de ti.
    Un saludo.

    ResponderEliminar
  4. Te escribo por aquí ya que seguramente que lo leerás, así que feliz cumpleaños y espero que sigas poniendo el alma en cada cosa que hagas y consigas ser todo aquello que quieras ser, ya que el mundo necesita más personas como tú.

    ResponderEliminar







  5. i couldn't believe that i would ever be re-unite with my ex-lover, i was so traumatize staying all alone with no body to stay by me and to be with me, but i was so lucky one certain day to meet this powerful spell caster Dr Akhere,after telling him about my situation he did everything humanly possible to see that my lover come back to me,indeed after casting the spell my ex-lover came back to me less than 48 hours,my ex-lover came back begging me that he will never leave me again,3 months later we got engaged and married,if you are having this same situation just contact Dr Akhere on his email: AKHERETEMPLE@gmail.com thanks very much sir for restoring my ex-lover back to me,his email: AKHERETEMPLE@gmail.com or call/whatsapp:+2349057261346












































































































































































    hindi ako makapaniwala na kailanman ay muling makiisa ako sa aking kasintahan, labis akong na-trauma sa pananatiling nag-iisa na walang katawan na manatili sa akin at makakasama ko, ngunit napakasuwerte ako sa isang tiyak na araw upang matugunan ito malakas na spell caster na si Dr Akhere, matapos sabihin sa kanya ang tungkol sa aking sitwasyon ginawa niya ang lahat ng makataong posible upang makita na ang aking kasintahan ay bumalik sa akin, sa katunayan matapos na ihagis ang spell ang aking dating kasintahan ay bumalik sa akin ng mas mababa sa 48 oras, dumating ang dating kasintahan ko. bumalik sa pagmamakaawa sa akin na hindi na niya ako pababayaan, 3 buwan mamaya kami ay nakipag-ugnay at nag-asawa, kung nagkakaroon ka ng parehong sitwasyong ito makipag-ugnay lamang kay Dr Akhere sa kanyang email: AKHERETEMPLE@gmail.com maraming salamat sa sir sa pagpapanumbalik ng aking dating kasintahan bumalik sa akin, ang kanyang email: AKHERETEMPLE@gmail.com o tumawag / whatsapp: +2349057261346

    ResponderEliminar